Marka osobista szyta na miarę

W czasach, gdy widoczność jest nową walutą zawodową, coraz częściej

słyszymy: „Powinnaś budować swoją markę osobistą”. Ale czy to oznacza to

samo dla prawniczki w kancelarii, liderki sprzedaży w korporacji i naukowczyni

na uczelni? Oczywiście, że nie.

Marka osobista – jeśli ma działać – musi być szyta na miarę. I to nie miarę ego, lecz strategicznych celów zawodowych, kontekstu branży i autentycznej tożsamości.

Marka osobista to nie metka – to strategia

Budowanie marki osobistej nie polega na kopiowaniu stylu komunikacji

popularnych prelegentów TEDx. To nie sesja zdjęciowa, błyskotliwy slogan czy modny filtr na LinkedInie. To przemyślana i spójna strategia zawodowa, w której wiarygodność spotyka się z ambicją. W każdej branży marka osobista funkcjonuje inaczej. Inaczej buduje ją dyrektorka ds. compliance w sektorze finansowym, a inaczej ekspertka ds. ESG w spółce giełdowej. W niektórych środowiskach ceni się dyskrecję i analityczną precyzję, w innych – odwagę w zabieraniu głosu i publiczne dzielenie się wiedzą. Zaczyna się od pytania: „Dokąd zmierzasz?” Marka osobista nie powinna być celem samym w sobie. To narzędzie, które

wspiera rozwój kariery. Jeśli Twoim celem jest awans do zarządu – potrzebujesz rozpoznawalności wśród decydentów i reputacji osoby, która myśli strategicznie. Jeśli myślisz o zmianie branży – Twoja marka powinna eksponować kompetencje transferowalne i nową tożsamość ekspercką. Marka osobista to kompas kariery – jeśli nie znasz celu podróży, nie wskaże Ci kierunku. Branża to język, w którym mówi Twoja marka

Wyobraźmy sobie markę osobistą jak garnitur. W branży kreatywnej może być

śmiało kolorowy i niestandardowy. W sektorze regulowanym – lepiej, by był

klasyczny, choć doskonale skrojony. Marka osobista musi „mówić językiem” Twojego otoczenia – rozumieć jego wartości, wyzwania i normy zachowań.

Liderka technologiczna może wykorzystywać social media do dzielenia się analizami AI, ale CFO w banku często lepiej zbuduje pozycję ekspercką poprzez udział w zamkniętych raportach branżowych czy pracę w radzie nadzorczej. A jak na to wszystko wpływa płeć?

Kobietom rzeczywiście częściej bywa trudniej budować markę osobistą – nie dlatego, że mają mniej do powiedzenia, ale dlatego, że częściej wewnętrznie kwestionują, czy „ mają prawo” mówić głośno. Badania Harvard Business Review pokazują, że kobiety są oceniane wyżej od mężczyzn w niemal wszystkich kompetencjach przywódczych, ale znacznie rzadziej są postrzegane jako „naturalne liderki”. Dlaczego? Bo rzadziej są widoczne. Wiele kobiet obawia się, że budowanie marki osobistej zostanie odebrane jako autopromocja, narcyzm albo „robienie szumu wokół siebie”. Boją się o reakcje środowiska: „Kto ona myśli, że jest?”. Nie chcą wystawiać się na ocenę, a przecież każda publiczna aktywność – wpis, wystąpienie, komentarz – niesie za sobą ryzyko ekspozycji. Ale czy niewidoczność chroni? A może po prostu wyklucza z gry?

Od czego zacząć? Narzędzia i pytania

Budowanie marki osobistej nie wymaga od razu wystąpień na dużych scenach. Czasem wystarczy zacząć od tych kroków:

Audyt własnej tożsamości zawodowej – Kim jestem jako liderka? Z czym chcę być kojarzona?

Wyznaczenie celów – Czy moja marka ma wspierać awans, zmianę sektora, zdobycie miejsca w radzie?

Dopasowanie kanałów komunikacji – Czy LinkedIn to dobre miejsce dla mnie, czy lepiej działać przez publikacje branżowe?

Regularność i odwaga – Nawet raz w miesiącu dziel się czymś wartościowym. Autentyczność robi większe wrażenie niż perfekcja. Do dyspozycji masz dziś więcej narzędzi niż kiedykolwiek: media społecznościowe, webinary, raporty eksperckie, panele dyskusyjne, networking branżowy, podcasty, newslettery. Ale najważniejsze narzędzie masz w sobie – to Twoja świadomość, jaką historię chcesz opowiadać światu o sobie.

Na koniec: przemyśl jedno pytanie:

Gdyby ktoś miał dziś opisać Cię jednym zdaniem na zamkniętym spotkaniu zarządu, co chciałabyś, żeby powiedział?

Niech Twoja marka osobista to zdanie pisze z wyprzedzeniem – zanim zrobi to ktoś inny.